Yaklaşık 1,5 senedir yeme düzenimi ve alışkanlıklarımı oldukça değiştirdim.Her şeyi yiyorum ama az yiyip karnımı tam doldurmadan yemekten kalkıyorum. Çevremdekilere de baya bir ahkam kesiyorum".Zor değil sadece beyni şartlandırmak ile ilgili." diyorum.
Ancaaak her ayın "belirli " dönemlerinde bütün kontrolümü kaybediyorum .Sanki bedenimi bir tatlı canavarı ele geçiriyor. Şu "the exorcist" deki kız gibi değişiveriyorum . Geceyarısı uyanıyorum bi ses :
"Mutfağa git "diyor.Gidiyorum.
"Dolabı aç".Açıyorum.
"Al o fındık ezmesini".
-Kayısı kurusu yesem?
"Dediğimi yap"
-Peki. Sadece bir kaşık diyorum kendi kendime ve film orda kopuyor işte .Kendime geldiğimde önümde boş çikolata kağıtları , tahin -pekmez bulaşıklı bir kase ve boş fındık ezmesi kavanozu duruyor.İçimde ise koca bir pişmanlık ....
İşte bu zamanlarda içimdeki canavara bir "yuh " demek istiyorum.
2 yorum:
ben de de benzer bir durum var uzmanlar psikolojik kaynakli olabilir diyorlar gece yemesi sendromunun bende gunduz az yiyenlerdenim belkide gece bunyemiz yemediklerimizin acisini cikariyor cozum icimdeki canavari bir sekilde islah etmek ve dengeli bir stil yakalamak ama nasil?
ben de de benzer bir durum var uzmanlar psikolojik kaynakli olabilir diyorlar gece yemesi sendromunun bende gunduz az yiyenlerdenim belkide gece bunyemiz yemediklerimizin acisini cikariyor cozum icimdeki canavari bir sekilde islah etmek ve dengeli bir stil yakalamak ama nasil?
Yorum Gönder